Ιστορία

Τρίτη 23 Αυγούστου 2022

Ιωάννης Αγοραστός Πλαγής, ένας Έλληνας άσσος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στη RAF.

Ο Ιωάννης Αγοραστός Πλαγής ήταν Έλληνας άσσος, με καταγωγή από την Μυτιλήνη, που πολέμησε στις τάξεις της Βασιλικής Βρετανικής Αεροπορίας (RAF). Ολοκλήρωσε τον πόλεμο με συνολικό αριθμό καταρριψεων 16 εχθρικών αεροσκαφών που επιβεβαιώθηκαν ότι καταστράφηκαν (συμπεριλαμβανομένων δύο κοινών νίκων που υπολογίστηκαν ως μισή νίκη στον καθένα), 2 πιθανών κοινών καταρριψεων, την πρόκληση ζημιών σε 6 και σε 1 από κοινού. Αυτό το γεγονός αποτελεί και τον υψηλότερο αριθμό καταρριψεων από τους άσσους της Ροδεσίας στον πόλεμο καθώς και τον κορυφαίο άσσο πιλότο ελληνικής καταγωγής. Ήταν ένας από τους πιο παρασημοφορημενους στρατιώτες της Ροδεσίας κατά τη διάρκεια του πολέμου.

Ο Έλληνας άσσος σε
επιχρωματισμένη φωτογραφία από τον κ. Μάρκο Δανέζη:
Πηγή :https://www.greeks-in-foreign-cockpits.com/2018/01/.



Γιος Ελλήνων μεταναστών στη Ροδεσία , έγινε δεκτός για στρατολόγηση μόνο μετά την ένταξη της Ελλάδας στους Συμμάχους στα τέλη του 1940. Η πρώτη μεγάλη επιχείρησή του ήταν η Επιχείρηση Spotter , η πρώτη από τις πολλές βρετανικές προσπάθειες για την ενίσχυση του πολιορκημένου νησιού της Μάλτας ενόψει των γερμανικών και ιταλικών επιθέσεων, εντασσομενος στη 249η Μοίρα. Η Μάλτα αποτελούσε αναμφίβολα ζωτικής και στρατηγικής σημασίας σημείο και η άμυνά της έδειχνε όλο και πιο επισφαλής τον Μάρτιο του 1942.


Ο Πλαγής κατέρριψε το πρώτο εχθρικό αεροσκάφος στις 25 Μαρτίου 1942 και την 1η Απριλίου πέτυχε τέσσερις ακόμη σε ένα μόνο απόγευμα, με αποτέλεσμα να γίνει ο πρώτος άσσος με Spitfire Mk Vb στη διάρκεια της πολιορκίας της Μάλτας. Η πτώση τεσσάρων εχθρών του σε λίγες ώρες κέρδισε πλήθος από επαίνους από ανώτερους και δημοσιογράφους που συνέβαλε στην αυξανόμενη φήμη του ως ενός επιθετικού αλλά επιδέξιου πιλότου μάχης. Του απονεμήθηκε ο Διακεκριμένος Σταυρός Πτήσεων (DFC) την 1η Μαΐου 1942, αναφέροντας ότι «είχε καταστρέψει 4 και πιθανώς κατέστρεψε άλλα 3 εχθρικά αεροσκάφη» . Στις 6 Ιουνίου του ίδιου έτους σε μια ανάσχεση 40 βομβαρδιστικών χρεώνεται με 2 νέες καταρρίψεις ενώ του αναγνωρίζονται και άλλες 4 πιθανές. Ακολουθεί προσθήκη της Διεμβολής στο προηγούμενο παράσημο και μετάθεση στη Μοίρα 185. Στο κείμενο απονομής αναφέρεται ότι «...Το παράδειγμα για την γενναιότητά του θεωρείται αξεπέραστο έως σήμερα...». Τις περισσότερες καταρρίψεις του, συνολικά 13 στη Μάλτα, έχει πετύχει με το αεροπλάνο του Β, BR321, με το όνομα της αδελφής του Καίτης, σαν ΚΑΥ (αγγλική συντόμευση του ΚΑΙΤΗ).



Φτάνοντας στην Αγγλία, βρέθηκε να πάσχει από υποσιτισμό , ψώρα και σωματική και ψυχική κόπωση. Ανάρρωσε για λίγο σε ένα γηροκομείο και στη συνέχεια πέρασε ένα χρόνο ως εκπαιδευτής. Προήχθη σε δόκιμο ιπτάμενο αξιωματικό την 1η Οκτωβρίου 1942 και επέστρεψε στη δράση τον Σεπτέμβριο του 1943 με την 64η Μοίρα επιχειρώντας στη βόρεια Γαλλία. Ένα Messerschmitt 109 Bf πάνω από τη Γαλλία στις 24 Σεπτεμβρίου 1943 και ένα Focke-Wulf Fw 190 στις 23 Νοεμβρίου ήταν τα επόμενα θύματα του Έλληνα άσσου που έλαβε επίσημα το βαθμό του υπολοχαγού στις 8 Δεκεμβρίου 1943. Όντας επικεφαλής της 126ης Μοίρας σε επιδρομές στη Νορμανδία κατά τη διάρκεια της Συμμαχικής εισβολής, ο Πλάγης συμμετείχε σε πολλές από τις επιθέσεις σε γερμανικές θέσεις στη βόρεια Γαλλία και στις Κάτω Χώρες που ακολούθησαν τους επόμενους μήνες. Τραυματιστηκε πάνω από τον Άρνεμ στην Ολλανδία κατά τη διάρκεια της λειτουργίας Market Garden τον Σεπτέμβριο του 1944, γρήγορα επέστρεψε στη δράση και στις 3 Νοεμβρίου του απονεμήθηκε για τις διακεκριμένες ενέργειές του το Distinguished Service Order (DSO). Μέχρι τον Ιανουάριο του 1945 συμμετείχε σε αποστολές συνοδείας των συμμαχικών βομβαρδιστικών στην ασθμαινουσα Γερμανία.

Ο Ιωάννης Πλαγής κατά την επιστροφή του στο Ηνωμένο
Βασίλειο από τη Μάλτα, έχοντας ήδη στο ενεργητικό του
11 καταρρίψεις.


Μετά τον Β'Παγκόσμιο Πόλεμο, ως ο πλέον διακεκριμένος Ροδεσιανός πλέον πολίτης (πήρε τότε την υπηκοότητα) του γίνεται η τιμή στην τότε πρωτεύουσα Σώλσμπερυ να ονομασθεί λεωφόρος με το όνομά του και αναγνωρίζεται ως Ροδεσιανός ήρωας. Επιστρεφοντας στη Ροδεσία, ανοίγει δικιά του επιχείρηση, ενώ το 1969 εργαζόταν στο γραφείο του Ροδεσιανού Πρωθυπουργού Ίαν Σμιθ (ο ίδιος πιλότος του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, επίσης με Spitfire), με ευθύνη για τη γραπτή αλληλογραφία του πρωθυπουργού. Αυτοκτόνησε το 1974 στη Λήμνο και σύμφωνα με έναν συγγραφέα, τον Λώρεν Τζον, δεν προσαρμόστηκε ποτέ πραγματικά στον πολιτικό κόσμο.. Άφησε πίσω του τέσσερα παιδιά που ζουν σήμερα στην Νότια Αφρική, 3 γιους, τον Ιάσονα, τον Μιχάλη και τον Γιάννη και μια κόρη την Τζιλ – Αγγέλα.


Ευχαριστίες στον κ. Δημήτρη Βασιλόπουλο ο οποίος έχει κάνει εκτενέστατη και ακριβής μελέτη για τους Έλληνες πιλότους που υπηρέτησαν υπό τις σημαίες τρίτων χωρών 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου