Η ικανότητα της Κωνσταντινούπολης να αντέχει πολύ μακρές πολιορκίες και αποκλεισμούς δεν οφειλόταν μόνο στο μήκος, το ύψος και το πάχος των Θεοδοσιανών Τειχών. Η κατασκευή των τειχών πραγματοποιήθηκε έτσι ώστε να προστατεύει μεγάλα τμήματα αγροτεμαχίων μεταξύ της αστικής περιοχής και των εξωτερικών οχυρώσεων, τα οποία χρησιμοποιούνταν για την καλλιέργεια σιτηρών και άλλων ειδών προκειμένου να υπάρχει επαρκής τροφή για τον πληθυσμό σε κρίσιμες περιόδους.
Εκατοντάδες μικρές και μεγάλες δεξαμενές με συστήματα φιλτραρίσματος νερού ήταν ζωτικής σημασίας για το αμυντικό σύστημα. Η Βασιλική Cisterna, η μεγαλύτερη από όλες, που χτίστηκε κατά τη βασιλεία του Ιουστινιανού Α' (527-565 ή πιο ορθά επεκτάθηκε και διαμορφώθηκε πάνω σε μια ήδη κατεστραμμένη), ήταν σε θέση να χωρέσει 78.000 κυβικά μέτρα νερού με την οροφή να υποστηρίζεται από ένα σύμπλεγμα με 336 μαρμάρινες κίονες ύψους 8 μέτρων.
Δύο κίονες, που στηρίζονται σε αρχαίες ελληνικές βάσεις, υποβαστάζονται από ογκόλιθους, όπου έχουν σκαλιστεί δύο ογκώδη γοργόνεια, με ανάγλυφες κεφαλές Μέδουσας, ένα από αυτά τοποθετημένο ανάποδα και το άλλο στο πλάι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου